ده اشتباه رایج در استفاده از فازهای سیال مایع!

فاز متحرک معادل فاز مایع خون است، و در حین استفاده موارد مختلفی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد. در میان آنها، برخی از "تله ها" وجود دارد که باید به آنها توجه کرد.

01. pH فاز متحرک را پس از افزودن حلال آلی اندازه گیری کنید

اگر pH را با یک افزودنی آلی اندازه گیری کنید، pH دریافتی با قبل از افزودن حلال آلی متفاوت خواهد بود. با این حال، مهمترین چیز این است که منسجم باشید. اگر همیشه بعد از افزودن حلال آلی PH را اندازه می گیرید، حتماً مراحل خود را در روشی که استفاده می کنید ذکر کنید تا دیگران نیز همین روش را دنبال کنند. این روش 100٪ دقیق نیست، اما حداقل روش را ثابت نگه می دارد. این ممکن است مهمتر از بدست آوردن مقدار pH دقیق باشد.

02. هیچ بافری استفاده نشده است

هدف بافر کنترل pH و جلوگیری از تغییر آن است. بسیاری از روش‌های دیگر pH فاز متحرک را تغییر می‌دهند، که می‌تواند باعث تغییر در زمان ماند، شکل پیک و پاسخ پیک شود.

اسید فرمیک، TFA و غیره بافر نیستند

03. عدم استفاده از بافر در محدوده pH نرمال

هر بافر دارای عرض 2 واحد pH است که در آن بهترین ثبات pH را فراهم می کند. بافرهای خارج از این پنجره مقاومت موثری در برابر تغییرات pH ایجاد نمی کنند. یا از یک بافر در محدوده صحیح استفاده کنید، یا بافری را انتخاب کنید که محدوده pH مورد نیاز شما را پوشش دهد.

04. بافر را به محلول آلی اضافه کنید

مخلوط کردن یک محلول بافر با یک فاز آلی به احتمال زیاد باعث رسوب بافر می شود. در بسیاری از موارد، حتی اگر بارش رخ داده باشد، باز هم تشخیص آن دشوار است. به یاد داشته باشید که همیشه محلول آلی را به فاز آبی اضافه کنید، که می تواند احتمال بارش بافر را تا حد زیادی کاهش دهد.

05. گرادیان غلظت از 0% را با پمپ مخلوط کنید

پمپ های موجود امروزی می توانند به طور موثر فازهای سیار و گاز زدایی را به صورت خطی مخلوط کنند، اما همه کسانی که از روش شما استفاده می کنند پمپ با کیفیت بالایی ندارند. A و B را در یک محلول مخلوط کنید و آن را 100٪ به صورت خطی اجرا کنید.

برای مثال می توان 950 میلی لیتر مخلوط اولیه آلی را با مخلوط کردن با 50 میلی لیتر آب تهیه کرد. مزیت این کار این است که می تواند تنوع بین HPLC ها را کاهش دهد و احتمال ایجاد حباب و بارش در سیستم را کاهش دهد. شایان ذکر است که نسبت مخلوط پمپ 95:5 است، که به این معنی نیست که زمان نگهداری از قبل مخلوط شده در بطری نیز 95:5 است.

06. عدم استفاده از اسید (باز) اصلاح شده صحیح برای تغییر بافر

فقط از اسید یا پایه ای استفاده کنید که نمک بافر مورد استفاده شما را تشکیل می دهد. به عنوان مثال، یک بافر فسفات سدیم باید فقط با اسید فسفریک یا هیدروکسید سدیم تهیه شود.

07. عدم بیان تمام اطلاعات مربوط به بافر در روش، مانند افزودن 5 گرم ازسدیم فسفات به 1000 میلی لیتر آب.

نوع بافر محدوده PH قابل بافر را تعیین می کند. غلظت مورد نیاز استحکام بافر را تعیین می کند. 5 گرم یا فسفات سدیم بی آب و 5 گرم مونوسدیم فسفات مونوهیدرات دارای قدرت بافر متفاوتی هستند.

08. اضافه کردن حلال های آلی قبل از بررسی

اگر روش قبلی از یک محلول بافر برای خط پایه B استفاده می کرد و روش شما از یک محلول آلی برای خط پایه B استفاده می کرد، امیدواریم می توانید بافر را در لوله و سر پمپ ته نشین کنید.

09. بطری را بردارید و آخرین قطره را خالی کنید

احتمال زیادی وجود دارد که فاز موبایل کافی برای تکمیل کل اجرا نداشته باشید و نمونه شما دود شود. علاوه بر احتمال سوختن سیستم پمپ و ستون، فاز متحرک به طور کامل تبخیر می شود و فاز متحرک در بالای بطری تغییر می کند.

10. از فاز متحرک گاز زدایی اولتراسونیک استفاده کنید

مهم ترین نکته این است که مطمئن شوید تمام نمک های بافر حل شده اند، اما این بدترین راه برای گاز زدایی است و به سرعت فاز متحرک را گرم می کند و باعث تبخیر اجزای آلی می شود. برای اینکه بعداً از مشکلات غیرضروری جلوگیری کنید، پنج دقیقه وقت بگذارید تا فاز موبایل خود را فیلتر کنید.