منشا کروماتوگرافی

کجا: H: ارتفاع تخته است
الف: ضریب ترم انتشار گردابی
ب: ضریب ترم انتشار مولکولی
ج: ضریب ترم مقاومت انتقال جرم

(2) معادله گیدینگ

تحلیل کمی و کیفی
(1) تجزیه و تحلیل کیفی
تجزیه و تحلیل کروماتوگرافی کیفی برای تعیین ترکیبات نشان داده شده توسط هر پیک کروماتوگرافی است.از آنجایی که مواد مختلف دارای مقادیر ماندگاری مشخصی در شرایط کروماتوگرافی خاص هستند، می توان از مقدار ماندگاری به عنوان یک شاخص کیفی استفاده کرد.روش‌های کیفی کروماتوگرافی مختلف در حال حاضر بر اساس مقادیر ماندگاری هستند.
با این حال، مواد مختلف ممکن است در شرایط کروماتوگرافی یکسان دارای مقادیر نگهداری مشابه یا یکسان باشند، یعنی مقادیر ماندگاری منحصر به فرد نیستند.بنابراین تعیین یک نمونه کاملاً ناشناخته بر اساس مقادیر نگهداری به تنهایی دشوار است.اگر بر اساس درک منبع، ماهیت و هدف نمونه، می توان قضاوت اولیه ای در مورد ترکیب نمونه انجام داد و از روش های زیر می توان برای تعیین ترکیب نشان داده شده توسط پیک کروماتوگرافی استفاده کرد.
1. کنترل کیفی با استفاده از مواد خالص
تحت شرایط کروماتوگرافی خاص، یک ناشناخته فقط یک زمان ماندگاری مشخص دارد.بنابراین، مجهول را می توان با مقایسه زمان ماند ماده خالص شناخته شده در شرایط کروماتوگرافی یکسان با زمان ماند ماده ناشناخته، از نظر کیفی شناسایی کرد.اگر این دو یکی باشند، ممکن است ماده مجهول یک ماده خالص شناخته شده باشد;وگرنه مجهول جوهر خالص نیست.
روش کنترل ماده خالص فقط برای ماده ناشناخته ای که ترکیب آن مشخص است، ترکیب آن نسبتاً ساده است و ماده خالص آن مشخص است، قابل استفاده است.
2. روش ارزش نگهداری نسبی
مقدار نگهداری نسبی α، به تنظیم بین جزء i و مواد مرجع نسبت مقادیر نگهداری اشاره دارد:

فقط با تغییر دمای ثابت و ستون تغییر می کند و ربطی به سایر شرایط کار ندارد.

در یک فاز ثابت و دمای ستون معین، مقادیر نگهداری تنظیم شده جزء i و ماده مرجع s به ترتیب اندازه‌گیری می‌شوند و سپس طبق فرمول بالا محاسبه می‌شوند.مقادیر حفظ نسبی به دست آمده را می توان از نظر کیفی با مقادیر مربوطه در ادبیات مقایسه کرد.
3، اضافه کردن مواد شناخته شده برای افزایش روش ارتفاع قله
هنگامی که اجزای زیادی در نمونه ناشناخته وجود دارد، پیک های کروماتوگرافی به دست آمده آنقدر متراکم هستند که به راحتی با روش فوق قابل شناسایی نیستند، یا زمانی که نمونه مجهول فقط برای آنالیز آیتم مشخص شده استفاده می شود.
ابتدا کروماتوگرام یک نمونه ناشناخته ساخته می شود و سپس کروماتوگرام دیگری با افزودن یک ماده شناخته شده به نمونه ناشناخته به دست می آید.اجزای با افزایش ارتفاع قله را می توان برای چنین موادی شناخت.
4. روش کیفی شاخص را حفظ کنید
شاخص احتباس نشان دهنده رفتار نگهداری مواد بر روی فیکساتورها است و در حال حاضر پرکاربردترین و شناخته شده ترین شاخص کیفی بین المللی در GC است.دارای مزایای تکرارپذیری خوب، استاندارد یکنواخت و ضریب دمایی کوچک است.
شاخص ماندگاری فقط به خواص فاز ساکن و دمای ستون مربوط می شود، اما به سایر شرایط تجربی مربوط نمی شود.دقت و تکرارپذیری آن عالی است.تا زمانی که دمای ستون با دمای فاز ثابت یکسان باشد، مقدار ادبیات را می توان برای شناسایی اعمال کرد و استفاده از ماده خالص برای مقایسه ضروری نیست.
(2) تجزیه و تحلیل کمی
مبنای تعیین کمیت کروماتوگرافی:
وظیفه تجزیه و تحلیل کمی یافتن صدها جزء در نمونه مخلوط است
محتوای کسریکمیت کروماتوگرافی بر اساس موارد زیر بود: زمانی که شرایط عملیاتی سازگار بود، بود

جرم (یا غلظت) جزء اندازه گیری شده توسط سیگنال پاسخ داده شده توسط آشکارساز تعیین می شود
متناسب است.برای مثال:

مبنای تعیین کمیت کروماتوگرافی:
وظیفه تجزیه و تحلیل کمی یافتن صدها جزء در نمونه مخلوط است
محتوای کسریکمیت کروماتوگرافی بر اساس موارد زیر بود: زمانی که شرایط عملیاتی سازگار بود، بود
جرم (یا غلظت) جزء اندازه گیری شده توسط سیگنال پاسخ داده شده توسط آشکارساز تعیین می شود
متناسب است.برای مثال:

1. روش اندازه گیری مساحت پیک
مساحت پیک داده های کمی اولیه ارائه شده توسط کروماتوگرام ها است و دقت اندازه گیری سطح پیک مستقیماً بر نتایج کمی تأثیر می گذارد.روش‌های اندازه‌گیری مختلف برای پیک‌های کروماتوگرافی با شکل‌های مختلف پیک استفاده شد.
یافتن ارزش دقیق زمستان در تجزیه و تحلیل کمی دشوار است:
از یک طرف به دلیل دشواری اندازه گیری دقیق حجم تزریق مطلق: از طرف دیگر
ناحیه پیک به شرایط کروماتوگرافی بستگی دارد و نوار کروماتوگرافی باید هنگام اندازه گیری مقدار حفظ شود.
انجام همین کار نه ممکن است و نه راحت.و حتی اگر بتوانید آن را درست انجام دهید
مقدار دقیق، همچنین به این دلیل که استاندارد یکپارچه وجود ندارد و نمی توان مستقیماً آن را اعمال کرد.

2. ضریب تصحیح کمی

تعریف ضریب تصحیح کمی: مقدار اجزای ورودی به آشکارساز (m)
نسبت مساحت پیک کروماتوگرافی آن (A) یا ارتفاع قله () یک ثابت تناسب است (،
ثابت تناسب را ضریب تصحیح مطلق برای جزء می نامند.

یافتن ارزش دقیق زمستان در تجزیه و تحلیل کمی دشوار است:
از یک طرف به دلیل دشواری اندازه گیری دقیق حجم تزریق مطلق: از طرف دیگر
ناحیه پیک به شرایط کروماتوگرافی بستگی دارد و نوار کروماتوگرافی باید هنگام اندازه گیری مقدار حفظ شود.
انجام همین کار نه ممکن است و نه راحت.و حتی اگر بتوانید آن را درست انجام دهید
مقدار دقیق، همچنین به این دلیل که استاندارد یکپارچه وجود ندارد و نمی توان مستقیماً آن را اعمال کرد.

یعنی ضریب تصحیح نسبی یک جزء جزء و ماده مرجع s است
نسبت ضرایب تصحیح مطلق.

مشاهده می شود که ضریب تصحیح نسبی زمانی است که کیفیت قطعه در مقابل استاندارد باشد.
وقتی ماده s برابر باشد، مساحت پیک ماده مرجع، مساحت پیک جزء است
چندگانهاگر یک جزء دارای جرم m و سطح قله A باشد، تعداد f'A وجود دارد
مقادیر برابر با مساحت پیک ماده مرجع با جرم است.به عبارت دیگر،
از طریق ضریب تصحیح نسبی می توان نواحی پیک هر جزء را از هم جدا کرد
تبدیل به مساحت پیک ماده مرجع برابر با جرم آن، سپس نسبت
استاندارد یکپارچه است.بنابراین این روش نرمال شده برای تعیین درصد هر جزء است
مبنای کمیت.
روش به دست آوردن ضریب تصحیح نسبی: مقادیر ضریب تصحیح نسبی تنها با بودن مقایسه شد
اندازه گیری مربوط به استاندارد و نوع آشکارساز است، اما به نوار عملیاتی مربوط می شود
مهم نیست.بنابراین، مقادیر را می توان از منابع موجود در ادبیات بازیابی کرد.اگر متن
اگر نمی توانید ارزش مورد نظر را در پیشنهاد پیدا کنید، می توانید آن را نیز توسط خودتان تعیین کنید.روش تعیین
روش: مقدار معینی از ماده اندازه گیری شده ده ماده مرجع انتخاب شده → به غلظت معینی تبدیل می شود
نواحی پیک کروماتوگرافی A و As دو جزء اندازه گیری شد.
این فرمول است.

3. روش محاسبه کمی
(1) روش عادی سازی منطقه
مجموع محتوای تمام کسرهای بدون پیک برای کمی سازی 100٪ محاسبه شد.
روش نرمال سازی نامیده می شود.فرمول محاسبه آن به شرح زیر است:

جایی که P،٪ درصد محتوای اجزای آزمایش شده است.A1، A2... A n جزء 1 است. مساحت پیک 1~n;f'1, f'2... f'n ضریب تصحیح نسبی برای اجزای 1 تا n است.

(2) روش استاندارد خارجی
روش مقایسه کمی بین سیگنال پاسخ قطعه مورد آزمایش در نمونه و جزء خالص که به عنوان کنترل آزمایش می شود.
(3) روش استاندارد داخلی
روش موسوم به استاندارد داخلی روشی است که در آن مقدار معینی ماده خالص به محلول استاندارد ماده مورد آزمایش و محلول نمونه به عنوان استاندارد داخلی اضافه می شود و سپس آنالیز و تعیین می شود.
(3) روش اضافه استاندارد
روش جمع استاندارد که به عنوان روش افزودن داخلی نیز شناخته می شود، اضافه کردن مقدار معینی از (△C) است.
مرجع ماده آزمایش به محلول نمونه برای آزمایش اضافه شد و آزمایش به سنجش اضافه شد
پیک محلول نمونه بعد از ماده بیشتر از محلول نمونه اولیه بود
برای محاسبه غلظت ماده در محلول نمونه از افزایش سطح (△A) استفاده شد
محتوا (Cx)

جایی که Ax مساحت پیک ماده ای است که باید در نمونه اصلی اندازه گیری شود.